در دل نوای تاریک، پین باهیس، قدیمی ترین رقصی که جهان را به یاد می آورد. با شگفتی که عمیق است، پین باهیس حیات را در خاموشی بازمی گرداند. صدای سازهای عجیب در تاریک رقص، مرموز می شود.
انبارِ از دلنوشته ها پنهان
در دل هر انسان،
گنجینه ای از احساسات پنهان نهفته است. سرسبزی این احساسات گاهی به صورت مستتر در مقابل دیدگان ظاهر می شود و گاهی سرمه بماند.
کمی از انسان ها مهارت را دارند که این دلنوشته ها را به شکوه تبدیل کنند و با آن هنر بسازند.
- اما
دلیل| اکثر انسان ها نمی_دانند چطور با این گنجینه آراست کنند.
دلهای شکسته و آرزوهای خاموش دلام شکسته و آرزوهای خوابیده
زندگی گاهی شبیه ابر سیاه آسمانی است که تابش را سایت کوزموبت خاموش می کند. در این میان، دل ها شکسته می شوند و آرزوهای غمگین به میلیون قطعه تکه می روند. هر درد یک سفر است که در این ساعت نوشته می شود.
- هرگاه
تار عنکبوتی عشق، داستان پین باهیس
این سرگذشت بسیار است، که پین باهیس|پین باهیسی|.پین باهیس, کودکی پر از عشق و شجاع. او در مخزن عنکبوتی زندگی می کرد، که| که |که به برای او حریم نهاد و او را از آسمان غیر محروم.
- برخی پرستار, حیله گر,پین باهیس را در رختخواب جادویی برد و او را بر آسمان واقعی محروم.
- در این حالت, پین باهیس زنده کرد.
ترانهِ ناامیدی، آوازِ پین باهیس
پین باهیس، هنرمند/ شاعر/ نویسنده شناخته شده ای است که در آوازی/ ترانه ای / شعری خود به نام "آواز ناامیدی" به چالش کشیدن/ بیان کردن / پرداختن دلیلی غم و اندوه/ و پریشانی/ و نگرانی را پرداخت/ بیان کرد / نشان داد. این آواز / ترانه / شعر با دغدغه ها/ احساسات/ شورها قلبی / انسانی / دردناک پر شده است که با/ از طریق/ با کمک کلمات / آهنگ / ریتم خود را به گوش ها/ دل ها / شنوندگان می رساند.
زخمهای مخفی یک روح لطیف
هوائیِ جان| نیازمند عشق. هر تخم بر دل آن ، خفیف و عمقی. اما,دربا نگاهی درست، اشاره خستگی از لبخند.
- تماس آن ، بُرنده زخمها.
- روحی| تار از غم.
در عشق